Η υπομονή όπως είναι το Ελληνικό του όνομα, είναι καλλωπιστικό αειθαλές παχύφυτο που ανήκει στο γένος Schlumbergera της οικογένειας Cactaceae. Στο γένος αυτό ανήκουν παχύφυτα, των περιοχών της κεντρικής Λατινικής Αμερικής όπου στο φυσικό περιβάλλον που ζουν, αναπτύσσονται πάνω σε άλλα δένδρα. Πήρε το όνομά της από το Γάλλο συλλέκτη φυτών Φρεντερίκ Σλουμπερζέ (Frédéric Schlumberger).
Η υπομονή προέρχεται από το τροπικό δάσος του όρους Όργκαν βόρεια του Ρίο ντε Τζανέιρο, στη νοτιοανατολική Βραζιλία. Εκεί, αποκαλείται “Flor de maio” (λουλούδι του Μαΐου). Πρωτοφυτεύθηκαν στην Ευρώπη (Αγγλία) πριν 150 περίπου χρόνια.

Κάκτος των Χριστουγέννων

Ονομάζεται αλλιώς και επίφυλλο ή κάκτος των Χριστουγέννων. Λόγω της έλλειψης πεύκων και ελάτων, που διακοσμούν παραδοσιακά τις ευρωπαϊκές και βορειοαμερικανικές χώρες τα Χριστούγεννα, σε πολλά μέρη του πλανήτη, όπως η Αφρική, η Αυστραλία και η Λατινική Αμερική, το φυτό της υπομονής παίρνει τη θέση τους, και στολίζεται για τα Χριστούγεννα με παρόμοιο τρόπο. Για το λόγο αυτό, ονομάζεται και κάκτος των Χριστουγέννων, καθώς οι κάτοικοι των περιοχών αυτών, το έχουν ενσωματώσει στη γιορτή αυτή. Επίσης ανθίζει εκείνη την εποχή αν και στα φυτώρια πλέον θα τη βρει κανείς όλο το χρόνο.

Ένα καλά ανεπτυγμένο φυτό μπορεί να φτάσει σε ύψος μέχρι 20-25 cm, το ίδιο και σε πλάτος. Φυτρώνει σε υψόμετρο 1.000-1.700 μέτρων. Χρειάζεται αρκετό φως και χώμα με καλή στράγγιση, ενώ δεν αντέχει στις χαμηλές θερμοκρασίες και στον παγωμένο άνεμο. Οι βλαστοί του φυτού είναι χωρισμένοι σε τμήματα με άκρες που είναι «αγκαθωτές», είναι πράσινα, πλατιά και επίπεδα και μοιάζουν με μικρά παραγεμισμένα φύλλα, κολλημένα μεταξύ τους. Οι βλαστοί είναι επίπεδοι, για να έχουν μεγαλύτερη επιφάνεια και παχιές για να μπορούν να αποθηκεύουν όσο το δυνατόν περισσότερο νερό.
Στο τελευταίο βλαστικό τμήμα αναπτύσσεται το λουλούδι, το οποίο έχει κόκκινο ή ροζ χρώμα. Τα λουλούδια εμφανίζονται πάνω στο φυτό από το φθινόπωρο μέχρι το χειμώνα. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του φυτού είναι η μεγάλη ποικιλία των χρωμάτων της (κόκκινο, λευκό, ροζ, μοβ, πορτοκαλί). Σε αντίθεση με ότι ισχύει για τα περισσότερα κακτοειδή, η υπομονή δεν διαθέτει φύλλα και αγκάθια.
Η υπομονή χρειάζεται αρκετό πότισμα καθ όλη τη διάρκεια του χρόνου. Μετά το πέρας της ανθοφορίας όπου για περίπου 10-15 μέρες το φυτό χρειάζεται ελάχιστο νερό.

Τα καλύτερα Χριστουγεννιάτικα φυτά για τη διακόσμηση του σπιτιού σας αυτές τις γιορτές

Πολλαπλασιάζεται με μοσχεύματα βλαστού την άνοιξη ή αρχές του καλοκαιριού.
TIP Την Άνοιξη μπορούμε να κόψουμε τρεις συνενώσεις τμημάτων από ένα υγιές στέλεχος και αφού το αφήσουμε για λίγες ώρες να στεγνώσει να το φυτέψουμε και να πάρουμε κατά αυτόν τον τρόπο ένα νέο φυτό

Στα φυτώρια υπάρχουν πάρα πολλές ποικιλίες σε διάφορα χρώματα ανθέων, με τις περισσότερες να είναι υβρίδια των ειδών Schlumbergera truncata και Schlumbergera russelliana.

Η υπομονή συνήθως φυτεύεται σε εσωτερικούς χώρους, καθώς οι θερμοκρασίες δωματίου είναι αρκετά ικανοποιητικές για τη σωστή ανάπτυξη του φυτού, παρόλα αυτά όμως συναντάται συχνότατα σε κήπους ή βεράντες, φυτεμένη σε γλάστρες και σε προστατευμένες θέσεις ή σε προστατευμένα παρτέρια.
Στους εσωτερικούς χώρους πρέπει να επιλέγονται φωτεινά σημεία, αλλά όχι αυτά με άμεσο ηλιακό φως. Στον κήπο επίσης πρέπει να μπαίνουν σε ημισκιερές θέσεις.

Εχθροί και Ασθένειες

Η υπομονή προσβάλλεται δύσκολα από παράσιτα ή ασθένειες. Οι δύο κυριότεροι εχθροί της είναι η μελίγκρα, που επιτίθεται στους βλαστούς, τα μπουμπούκια και τα άνθη και ο ψευδόκοκκος (βαμβακάδα), που επιτίθεται στις υπόγειες ρίζες.
Οι βλαστοί και οι ρίζες μπορεί να σαπίσουν από ασθένειες, συμπεριλαμβανομένων λοιμώξεων, ειδών Fusarium, Phytophthora και Pythium, που προέρχονται από μύκητες και άλλους παρόμοιους οργανισμούς. Σε περίπτωση προσβολής από αυτές τις ασθένειες, ή επιθέσεων των εντόμων αυτών, χρησιμοποιούνται εγκεκριμένες χημικές ουσίες και ενώσεις.
Η  μελίγκρα, ο ψευδόκοκκος και άλλα ασπόνδυλα, μπορεί να μεταδώσουν ιούς. Τα συμπτώματα ποικίλλουν ανάλογα με το είδος. Το πιο συνηθισμένο σύμπτωμα είναι η απώλεια του σθένους του βλαστού. Οι ιώσεις αυτές δεν θεραπεύονται και γι’ αυτό συνιστάται καταστροφή των προσβεβλημένων φυτών.

Πηγή κειμένου: gardenmagazine
Πηγή εικόνων: Pinterest